Als je behoefte hebt aan rust en ontspanning en daarbij wat hulp kan gebruiken, dan is deze massage in combinatie met het geluid en trilling van de drum, echt iets voor jou. Ik vul de massage aan met ontspanningstechnieken waar je, behalve je er aan overgeven (kan een hele klus zijn ;-)), niks voor hoeft te doen. Deze behandeling is heel weldadig, helpt je stil worden en de bodem en diepgang in jezelf (weer) te ervaren.
Werkwijze:
Ik begin de behandeling met het slaan op mijn drum in een vrij monotoom ritme. Het ene moment krachtig, dan weer zachter. Het paardenvel geeft een diepe, zware klank, die met zijn trilling doordringt in je lichaam. Soms neurie of zing ik mee. Dit alles geeft een oer en aards gevoel. Vervolgens masseer ik je hele lichaam (tenzij jij anders wil) met lange, trage strijkingen en beweeg mee met het ritme van jouw ademhaling. Daarnaast maak ik gebruik van lifttechnieken, dat houdt in dat ik ledematen (je hand, je been, je hoofd) optil en beweeg, langzaam en in een tempo zodat jij kan volgen en je overgeven. Ik breng je lichaam in een natuurlijk deining door je te schudden en te wiegen (pulsen). Langzamerhand zak je in de ontspanning, je kalmeert en komt tot diepe rust. Mogelijk sla ik nog op mijn drum. Aan het einde laat ik je in stilte een tijdje liggen en drinken we vervolgens een kop thee.
Praktisch:
De behandeling duurt in totaal 2 uur.
Kosten zijn 115-.
Bij een krappe beurs een ander tarief in overleg.
Na je massage krijg je van mij per mail een factuur.
Het belang van stilte:
Er was een eenzame monnik die op een dag bezoek kreeg van enkele mensen. Nieuwsgierig vroegen ze hem wat voor nut het leven in stilte en meditatie had. De monnik, die net een emmer water haalde uit een diepe bron, stopte zijn werkzaamheden en zei: ‘Kijk eens in de bron. Wat zien jullie?’ De mensen tuurden naar het water en zeiden: ‘We zien helemaal niets.’ Enige tijd later herhaalde de monnik zijn vraag. ‘Kijk weer in de bron. Wat zien jullie nu?’ De mensen zeiden opgetogen: ‘We kunnen in de weerspiegeling onszelf zien!’ ‘ Dat is de kracht van de stilte,’ legde de monnik uit. ‘Ik was water aan het putten en daarom was het water onrustig. Nu is het rustig en kunnen jullie jezelf zien. Maar blijf nog even wachten.’ Enige tijd later zei de monnik: ‘Kijk nu nog een keertje in de bron. Wat zien jullie nu?’ de bezoekers zeiden: ‘Nu zien we de stenen op de bodem van de bron!’ ‘Juist,’ beaamde de monnik, ‘als je maar lang genoeg wacht en opgaat in stilte en meditatie, kun je de grond van alles aanschouwen.’
uit ‘de kleren van de Yogi’